Als gezin woonden we in een bungalow in Jhansaipur, op drie uur rijden van Ranchi. In 1998, toen onze kinderen nog klein waren, kreeg mijn man zijn eerste hartaanval. In 2007 is hij overleden. Onze kinderen waren toen 15, 11 en 9 jaar oud. Het was een hele moeilijke tijd voor mij en ik moest de keuze maken tussen terug gaan naar het dorp waar ik vandaan kwam, waar geen goede scholen voor waren voor mijn kinderen, of in Ranchi blijven. Ik koos ervoor om in Ranchi te blijven, waar we in een klein huisje woonden. Mijn vader stuurde me van tijd tot tijd rijst. Ik ging voor een stichting werken, waar ik €35,- per maand verdiende. Omdat ik geen Engels sprak en niet de juiste vaardigheden had, was het werk voor de stichting lastig voor me. Toen ik met het werk stopte, konden we niet langer op het terrein blijven wonen. Doordat verzekering van mijn man €120,- uitkeerde en verschillende mensen me hebben geholpen, kon ik dit huis kopen, waardoor ik geen huur hoef te betalen.